- บ่ายวันหนึ่ง เมื่อพระอาทิตย์ตกดิน แม่และลูกชายตัวน้อยของเธอนั่งอยู่ที่ประตูกระท่อม คุยกันเรื่องหน้าหินใหญ่ พวกเขาได้แต่ละสายตาขึ้น และมองเห็นสิ่งนั้นได้อย่างชัดเจน แม้จะอยู่ห่างออกไปหลายไมล์ โดยมีแสงแดดส่องแสงสว่างให้ทั่วทุกส่วน
และหน้าหินใหญ่คืออะไร?
ล้อมรอบด้วยภูเขาสูงตระหง่าน มีหุบเขาที่กว้างขวางมากจนจุคนได้หลายพันคน คนดีเหล่านี้บางส่วนอาศัยอยู่ในกระท่อมไม้ มีป่าดำล้อมรอบ บนไหล่เขาสูงชันและยากลำบาก คนอื่นๆ มีบ้านอยู่ในบ้านไร่ที่สะดวกสบาย และปลูกฝังดินที่อุดมสมบูรณ์บนเนินลาดที่ไม่ชันมากหรือพื้นที่ราบในหุบเขา อีกประการหนึ่ง คนอื่นๆ ก็รวมตัวกันอยู่ในหมู่บ้านที่มีประชากรหนาแน่น ซึ่งมีแม่น้ำป่าบนที่สูงบางแห่งไหลลงมาจากบ้านเกิดในบริเวณภูเขาตอนบน ถูกจับและเลี้ยงให้เชื่องด้วยไหวพริบของมนุษย์ และถูกบังคับให้เปลี่ยนเครื่องจักรของโรงงานฝ้าย กล่าวโดยสรุปก็คือ ผู้ที่อาศัยอยู่ในหุบเขานี้มีมากมายและมีหลายรูปแบบชีวิต แต่พวกเขาทั้งหมด ทั้งผู้ใหญ่และเด็ก มีความคุ้นเคยกับหน้าหินใหญ่ แม้ว่าบางคนจะมีพรสวรรค์ในการแยกแยะปรากฏการณ์ทางธรรมชาติอันยิ่งใหญ่นี้ได้อย่างสมบูรณ์แบบมากกว่าเพื่อนบ้านหลายคนก็ตาม
ใบหน้าหินอันยิ่งใหญ่จึงเป็นผลงานของธรรมชาติในอารมณ์แห่งความสนุกสนานอันสง่างามของเธอ ซึ่งก่อตัวขึ้นที่ด้านตั้งฉากของภูเขาด้วยก้อนหินขนาดมหึมาจำนวนหนึ่ง ซึ่งถูกเหวี่ยงเข้าหากันในตำแหน่งดังกล่าว เมื่อมองจากระยะไกลที่เหมาะสม ให้มีลักษณะคล้ายกับลักษณะหน้าตาของมนุษย์อย่างแม่นยำ ดูเหมือนยักษ์ขนาดมหึมาหรือไททันได้แกะสลักรูปร่างของเขาเองไว้บนหน้าผา มีหน้าผากโค้งกว้างสูงหนึ่งร้อยฟุต จมูกมีดั้งยาว และริมฝีปากอันกว้างใหญ่ซึ่งหากพวกเขาพูดได้ก็คงสำเนียงฟ้าร้องจากปลายด้านหนึ่งของหุบเขาไปยังอีกด้านหนึ่ง จริงอยู่ว่าหากผู้ชมเข้ามาใกล้เกินไป เขาจะสูญเสียโครงร่างของใบหน้าขนาดมหึมา และสามารถมองเห็นได้เพียงกองหินขนาดยักษ์ที่ครุ่นคิดกองซ้อนอยู่ในซากปรักหักพังที่วุ่นวายซึ่งกันและกัน เมื่อย้อนกลับไปตามขั้นตอนของเขา จะพบเห็นลักษณะที่น่าอัศจรรย์อีกครั้ง และยิ่งเขาถอยห่างจากพวกมันมากเท่าไร พวกมันก็จะยิ่งดูเหมือนใบหน้ามนุษย์มากขึ้นเท่านั้น โดยที่สภาพศักดิ์สิทธิ์ดั้งเดิมของมันยังคงครบถ้วนสมบูรณ์ จนกระทั่งเมื่อมันเริ่มสลัวในระยะไกล โดยมีเมฆและไอหมอกอันรุ่งโรจน์ของภูเขากระจุกอยู่รอบ ๆ ใบหน้าหินใหญ่ก็ดูเหมือนจะยังมีชีวิตอยู่
เป็นเรื่องน่ายินดีสำหรับเด็ก ๆ ที่ได้เติบโตเป็นลูกผู้ชายหรือเป็นผู้หญิงโดยมีหน้าหินใหญ่ต่อหน้าต่อตา เพราะลักษณะทั้งหมดนั้นสูงส่ง และการแสดงออกก็ยิ่งใหญ่และอ่อนหวานในคราวเดียว ราวกับว่ามันเป็นแสงเรืองรองอันกว้างใหญ่ หัวใจอันอบอุ่นที่โอบกอดมวลมนุษยชาติด้วยความรักใคร่ และมีที่ว่างสำหรับอีกมาก มันเป็นการศึกษาเท่านั้นที่จะดูมัน ตามความเชื่อของผู้คนจำนวนมาก หุบเขาแห่งนี้เป็นหนี้บุญคุณต่อความอุดมสมบูรณ์ของมันจากลักษณะที่ไม่เป็นพิษเป็นภัยซึ่งส่องแสงเหนือหุบเขาอย่างต่อเนื่อง ส่องเมฆให้สว่างไสว และผสานความอ่อนโยนเข้ากับแสงแดด
ขณะที่เราเริ่มพูด แม่และลูกชายตัวน้อยของเธอนั่งอยู่ที่ประตูกระท่อม จ้องมองไปที่หน้าหินใหญ่ และพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องนี้ ชื่อเด็กคือเออร์เนสต์
“แม่” เขาพูด ในขณะที่ใบหน้าของไททานิคยิ้มให้เขา “ฉันหวังว่ามันจะพูดได้ เพราะมันดูใจดีมากจนเสียงของมันจะต้องไพเราะอย่างแน่นอน ถ้าผมเห็นผู้ชายหน้าตาแบบนี้ ผมควรจะรักเขาสุดหัวใจ”
“หากคำพยากรณ์เก่าเกิดขึ้น” มารดาของเขาตอบ “เราอาจจะเห็นชายคนหนึ่งมีหน้าตาแบบนั้น”
“คำทำนายของคุณหมายถึงอะไรแม่ที่รัก” ถามเออร์เนสต์อย่างกระตือรือร้น “ขอร้องล่ะ บอกฉันให้รู้เรื่องเถอะ!”
ดังนั้นแม่ของเขาจึงเล่าเรื่องที่แม่ของเธอเล่าให้เธอฟังตอนที่เธออายุน้อยกว่าเออร์เนสต์ตัวน้อย ไม่ใช่เรื่องราวที่ล่วงไปแล้ว แต่เป็นเรื่องราวที่ยังมาไม่ถึง เรื่องราวนั้นเก่าแก่มากเสียจนแม้แต่ชาวอินเดียซึ่งแต่ก่อนเคยอาศัยอยู่ในหุบเขาแห่งนี้ก็เคยได้ยินเรื่องนี้จากบรรพบุรุษของพวกเขา ดังที่พวกเขายืนยันแล้วว่าเรื่องนี้ก็พึมพำกับลำธารบนภูเขาและกระซิบตามสายลมท่ามกลาง ยอดไม้ คำกล่าวคือว่า ในอนาคต เด็กควรจะเกิดมาในที่นี้ ผู้ซึ่งถูกกำหนดให้เป็นบุคคลที่ยิ่งใหญ่ที่สุดและสูงส่งที่สุดในสมัยของเขา และหน้าตาของเขาเมื่อเป็นลูกผู้ชายควรจะมีความคล้ายคลึงกับหน้าหินใหญ่ทุกประการ มีผู้คนสมัยเก่าไม่กี่คนและคนหนุ่มสาวที่ยังคงรักษาศรัทธาอันยั่งยืนในคำพยากรณ์เก่านี้ด้วยความกระตือรือร้นในความหวังของพวกเขา แต่คนอื่นๆ ที่เห็นโลกมากแล้ว ก็เฝ้าดูและรอคอยจนเหน็ดเหนื่อย ไม่เห็นผู้ใดมีหน้าตาเช่นนี้ หรือผู้ใดที่ตนยิ่งใหญ่กว่าหรือประเสริฐกว่าเพื่อนบ้านมาก ก็สรุปว่าไม่มีอะไรเลย แต่เป็นเรื่องเล่าไร้สาระ ในทุกเหตุการณ์ บุรุษผู้ยิ่งใหญ่แห่งคำพยากรณ์ยังไม่ปรากฏตัว
“โอ้แม่ แม่ที่รัก!” เออร์เนสต์ร้อง ตบมือเหนือศีรษะ “ฉันหวังว่าฉันจะมีชีวิตอยู่เพื่อพบเขา!”
แม่ของเขาเป็นผู้หญิงที่น่ารักและมีน้ำใจ และรู้สึกว่าเป็นการฉลาดที่สุดที่จะไม่ท้อแท้ต่อความหวังอันเอื้อเฟื้อของลูกชายตัวน้อยของเธอ นางจึงพูดกับเขาเพียงว่า “บางทีเจ้าอาจจะได้”
และเออร์เนสต์ไม่เคยลืมเรื่องราวที่แม่ของเขาเล่าให้เขาฟัง มันอยู่ในใจของเขาเสมอ เมื่อใดก็ตามที่เขามองดูหน้าหินใหญ่ เขาใช้ชีวิตวัยเด็กในกระท่อมไม้ที่เขาเกิด มีหน้าที่ต่อแม่ คอยช่วยเหลือเธอในหลายๆ เรื่อง ช่วยเหลือเธอได้มากด้วยมือเล็กๆ ของเขา และมากกว่านั้นด้วยหัวใจที่รักของเขา ในลักษณะนี้ จากเด็กที่มีความสุขแต่มักมีความคิดฟุ้งซ่าน เติบใหญ่มาเป็นเด็กอ่อนโยน เงียบๆ ไม่เกะกะ มีผิวสีแทนกับการงานในทุ่งนา แต่ด้วยสติปัญญาที่มากขึ้น ทำให้หน้าตาของเขาสดใสกว่าเด็กหลายๆ คนที่มี ได้รับการสอนในโรงเรียนชื่อดัง แต่เออร์เนสต์ไม่มีครู เว้นแต่ว่าหน้าหินใหญ่จะกลายเป็นหนึ่งเดียวกับเขา เมื่องานหนักของวันสิ้นสุดลง เขาจะจ้องมองดูเป็นเวลาหลายชั่วโมง จนกระทั่งเขาเริ่มจินตนาการว่ารูปร่างอันกว้างใหญ่เหล่านั้นจำเขาได้ และยิ้มแสดงความมีน้ำใจและกำลังใจให้กับเขา ตอบสนองต่อการแสดงความเคารพนับถือของเขาเอง เราต้องไม่ยอมรับว่านี่เป็นความผิดพลาด แม้ว่าเดอะเฟซอาจจะไม่ดูอ่อนโยนต่อเออร์เนสต์มากไปกว่าคนอื่นๆ ในโลกก็ตาม แต่ความลับก็คือความเรียบง่ายที่อ่อนโยนและไว้วางใจได้ของเด็กชายนั้นมองเห็นสิ่งที่คนอื่นไม่สามารถมองเห็นได้ และด้วยเหตุนี้ความรักซึ่งมีไว้สำหรับทุกคนจึงกลายเป็นส่วนพิเศษของเขา
- ในช่วงเวลานี้มีข่าวลือไปทั่วหุบเขาว่าในที่สุดชายผู้ยิ่งใหญ่ซึ่งได้บอกไว้ล่วงหน้าเมื่อนานมาแล้วซึ่งมีรูปร่างหน้าตาคล้ายคลึงกับหน้าหินใหญ่ก็ปรากฏตัวขึ้น ดูเหมือนว่าเมื่อหลายปีก่อนมีชายหนุ่มคนหนึ่งอพยพมาจากหุบเขามาตั้งรกรากที่เมืองท่าอันไกลโพ้น ซึ่งหลังจากรวบรวมเงินได้เล็กน้อยแล้วจึงตั้งตัวเป็นพ่อค้า ชื่อของเขา—แต่ฉันไม่เคยรู้เลยว่าเป็นชื่อจริงของเขาหรือชื่อเล่นที่มาจากนิสัยและความสำเร็จในชีวิตของเขา—คือการรวบรวมโกลด์ ด้วยความเฉลียวฉลาดและกระตือรือร้น และได้รับการอุปถัมภ์จากพรอวิเดนซ์ด้วยความสามารถที่ไม่อาจหยั่งรู้ได้ซึ่งพัฒนาตัวเองในสิ่งที่โลกเรียกว่าโชค เขาจึงกลายเป็นพ่อค้าที่ร่ำรวยเหลือเกิน และเป็นเจ้าของกองเรือที่มีก้นเทอะทะทั้งกอง ทุกประเทศทั่วโลกดูเหมือนจะร่วมมือกันเพื่อจุดประสงค์เพียงเพื่อเพิ่มกองแล้วกองเล่าให้กับการสะสมความมั่งคั่งของชายคนเดียวบนภูเขาแห่งนี้ พื้นที่หนาวเย็นทางตอนเหนือ เกือบจะมืดมนและเงามืดของอาร์กติกเซอร์เคิล ส่งส่วยให้เขาในรูปของขน แอฟริกาอันร้อนระอุร่อนร่อนทรายสีทองในแม่น้ำของเธอและรวบรวมงาช้างใหญ่ของเธอออกมาจากป่า ทิศตะวันออกนำผ้าคลุมไหล่ เครื่องเทศ ชา เพชรที่แวววาว และไข่มุกเม็ดใหญ่ที่บริสุทธิ์เป็นประกายมาให้เขา มหาสมุทรซึ่งไม่ล้าหลังกับพื้นโลก ยอมให้วาฬที่แข็งแกร่งของเธอขึ้นมา เพื่อที่มิสเตอร์เรทเทอร์โกลด์จะขายน้ำมันและทำกำไรจากมัน จงเป็นสินค้าดั้งเดิมอย่างที่มันจะเป็นได้ มันเป็นทองคำที่อยู่ในมือของเขา เช่นเดียวกับไมดาสในนิทาน อาจกล่าวได้ว่าสิ่งใดก็ตามที่เขาแตะด้วยนิ้วของเขาจะแวววาวทันที และกลายเป็นสีเหลือง และเปลี่ยนเป็นโลหะสเตอร์ลิงในทันที หรือซึ่งยังเหมาะกับเขามากกว่านั้นก็คือเป็นกองเหรียญ และเมื่อนายรวบรวมโกลด์ร่ำรวยมากจนใช้เวลานับร้อยปีเท่านั้นในการนับความมั่งคั่งของเขา เขาก็คิดว่าตัวเองเป็นหุบเขาบ้านเกิดของเขา และตัดสินใจที่จะกลับไปที่นั่นและสิ้นสุดวันที่เขาเกิด ด้วยจุดประสงค์นี้ พระองค์จึงทรงส่งสถาปนิกผู้ชำนาญมาสร้างพระราชวังเช่นนี้ซึ่งควรจะเหมาะสมกับชายผู้มั่งคั่งมหาศาลที่จะอาศัยอยู่
ดังที่ฉันได้กล่าวไว้ข้างต้น มีข่าวลือไปแล้วในหุบเขาว่ามิสเตอร์รวบรวมโกลด์กลายเป็นบุคคลที่เป็นคำทำนายที่ตามหามายาวนานและไร้ประโยชน์ และหน้าตาของเขามีความคล้ายคลึงกับหน้าศิลาที่สมบูรณ์แบบและไม่อาจปฏิเสธได้ ผู้คนยิ่งพร้อมที่จะเชื่อว่าสิ่งนี้จะต้องเป็นความจริง เมื่อพวกเขาเห็นสิ่งปลูกสร้างอันวิจิตรตระการตาที่ตั้งตระหง่านขึ้นมาราวกับถูกร่ายมนตร์ ในบริเวณบ้านไร่เก่าที่พังทลายของบิดาของเขา ภายนอกเป็นหินอ่อน สีขาวแวววาวจนดูเหมือนกับว่าโครงสร้างทั้งหมดอาจละลายหายไปในแสงแดด เหมือนกับสิ่งต่ำต้อยที่มิสเตอร์แกร์โกลด์ในวัยเยาว์เล่น ก่อนที่นิ้วของเขาจะได้รับสัมผัสแห่งการเปลี่ยนแปลง เคยชินกับการสร้างหิมะ มีมุขที่ประดับประดาอย่างวิจิตรงดงาม มีเสาสูงรองรับ ด้านล่างเป็นประตูสูงตระหง่าน ประดับด้วยปุ่มสีเงิน และทำจากไม้หลากสีที่นำมาจากทะเล หน้าต่างตั้งแต่พื้นจนถึงเพดานของอพาร์ตเมนต์โอ่อ่าแต่ละห้องประกอบขึ้นจากบานกระจกขนาดมหึมาบานเดียวตามลำดับ ซึ่งโปร่งใสบริสุทธิ์จนกล่าวกันว่าเป็นสื่อที่ละเอียดกว่าแม้แต่บรรยากาศที่ว่างเปล่า แทบไม่มีใครได้รับอนุญาตให้เห็นภายในพระราชวังแห่งนี้ แต่มีรายงานว่าและมีรูปร่างหน้าตาดีตามความเป็นจริงว่างดงามกว่าภายนอกมาก ถึงขนาดที่ว่าบ้านหลังอื่นที่เป็นเหล็กหรือทองเหลืองก็เป็นเงินหรือทอง และห้องนอนของ Mr. Gathergold ทำให้เกิดประกายแวววาวจนไม่มีมนุษย์ธรรมดาคนใดสามารถหลับตาลงได้ แต่ในทางกลับกัน นายรวบรวมโกลด์ได้รับความมั่งคั่งจนบางทีเขาอาจจะไม่สามารถหลับตาลงได้เว้นแต่ว่าแสงแวววาวของมันจะหาทางอยู่ใต้เปลือกตาของเขาอย่างแน่นอน
- ในเวลาที่กำหนด คฤหาสน์ก็สร้างเสร็จ ถัดมาเป็นช่างทำเบาะพร้อมเฟอร์นิเจอร์อันวิจิตรงดงาม จากนั้นกองคนรับใช้ทั้งขาวดำซึ่งเป็นผู้ลางสังหรณ์ของนายรวบรวมโกลด์ซึ่งคาดว่าจะมาถึงพระอาทิตย์ตกในบุคคลที่สง่างามของเขาเอง ขณะเดียวกัน เพื่อนของเรา เออร์เนสต์ รู้สึกตื่นเต้นอย่างมากกับความคิดที่ว่าบุรุษผู้ยิ่งใหญ่ ผู้สูงศักดิ์ ผู้ทำนาย หลังจากล่าช้ามาเนิ่นนาน จะต้องปรากฏให้ประจักษ์แก่หุบเขาบ้านเกิดของเขา เขารู้ดีว่า มีวิธีนับพันวิธีที่นายรวบรวมโกลด์ซึ่งมีทรัพย์สมบัติมากมายของเขา อาจแปลงร่างเป็นเทวดาผู้มีพระคุณ และเข้าควบคุมกิจการของมนุษย์ได้กว้างไกลและอ่อนโยนราวกับรอยยิ้มของ หน้าหินใหญ่. ด้วยความศรัทธาและความหวัง เออร์เนสต์ไม่สงสัยเลยว่าสิ่งที่ผู้คนพูดนั้นเป็นความจริง และบัดนี้เขาจะต้องเห็นความคล้ายคลึงที่มีชีวิตของสิ่งมหัศจรรย์เหล่านั้นบนไหล่เขา ในขณะที่เด็กชายยังคงมองขึ้นไปบนหุบเขา และจินตนาการเหมือนเช่นเคยว่าหน้าหินใหญ่กลับมาจ้องมองและมองดูเขาอย่างกรุณา ได้ยินเสียงล้อดังกึกก้องเข้ามาใกล้อย่างรวดเร็วไปตามถนนที่คดเคี้ยว
